مهارت های روانی | عضو بودن افراد بین سنین ۱۶تا ۲۰ سالگی،
هیچگونه رابطه ای با جایگاه طبقاتی آنان ندارد و انگیزه ورزش کردن آنان را به سوی باشگاههای ورزشی هدایت می کند.
مسوولیت پذیری ورزشی / اجتماعی، عضو گروه های اجتماعی بودن و کسب شهرت،
از عوامل مهمی هستند که در مورد ورزش کردن این افراد صدق می کند.
انگیزه ورزش و طبقات اجتماعی (قسمت اول)
انگیزه ورزش و طبقات اجتماعی (قسمت دوم)
تضادهای طبقاتی افراد جامعه بعد از سنین ۲۰ سالگی شکل می گیرند و مشخص می شوند.
یک رابطه مستقیم بین جایگاه اجتماعی افراد و تعلق داشتن (عضویت) در باشگاه وجود دارد
و ورزش کردن تحت پوشش باشگاه ها، مستلزم هزینه است
و این خود بستگی مستقیم به موفقیت مالی / اقتصادی افراد و همچنین جایگاه طبقاتی آنان دارد.
افرادی که در باشگاه ها به ورزش می پردازند، اغلب به طبقه بالای جامعه و یا طبقه متوسط تعلق دارند
و از ارزش و اعتبار اجتماعی خوبی برخوردارند.
عضویت بانوان در باشگاه ها، در مقایسه با مردان کمتر است و این تفاوت به صورت فاحشی نمایان است.
اگر چه در سالهای اخیر درصد بانوانی که در باشگاه ها به ورزش می پردازند بیشتر شده است.
از کتاب：جامعه شناسی ورزش
تالیف：مهدی صباغ لنگرودی و احمد دورودیان
تهیه و تنظیم: مجید کرامتی مقدم (کانال مهارتهای روانی)
توضیح تکمیلی و نقد (مجید کرامتی مقدم):
لوازم و ابزار مورد نیاز برای برخی رشته های ورزشی باعث شده تا برخی رشته ها را صرفا برای طبقه بالای جامعه مناسب بدانند!
چرا که این رشته ها به خاطر شرایط یا فصل خاص برگزاری و همین طور گرانی لوازمشان برای همه علاقه مندان قابل انجام نیست.
در سنین بالاتر نیز برخی طبقه های متوسط و پایین جامعه به خاطر تلاش زیاد برای تامین نیازهای مالیشان
زمان، انرژی و تمایلی برای فعالیت ورزشی خصوصا در رشته های گران نخواهند داشت!
زیرا که اصلا شرایط تمرین، رقابت و مسابقه را ندارند.
به عنوان مثال بررسی ها نشان می دهد کشورهای ثروتمند که از لحاظ سرانه سالانه و صنعت پیشرو هستند
در ورزش های زمستانه حرف اول را می زنند.
مسایل فرهنگی نیز در ترغیب و مشارکت بانوان تاثیرگزار است.
خوشبختانه در سال های اخیر در کشورمان حضور بانوان در فضاها و باشگاه های ورزشی پررنگ تر شده است اما با متوسط جهانی هنوز فاصله داریم.
