آیا قدرت می تواند باعث آسیب مغزی شود؟
اگر قدرت، یک داروی طبی بود، حتما با آن یک لیست طولانی، از عوارض جانبی همراه می بود شاملِ:
این دارو (قدرت) اعتیاد می آورد، سرمست می کند و از همه بدتر فساد به همراه می آورد.
اما آیا قدرت می تواند باعث آسیب مغزی شود؟
مهارت های روانی | داچر کلتنر استاد روانشناسی دانشگاه برکلی، دو دهه بر روی افراد صاحب قدرت تحقیق نمود.
به عقیده او افراد صاحب قدرت، به تدریج شبیه بیمارانی می شوند، که دچار ضربه مغزی شده اند.
قدرت باعث ضعف در تسلط به رفتارهای شخصی، عدم درک خطر، و از همه مهم تر، عدم درک بقیه افراد می شود.
مایکل کراوس Kraus روانشناس دانشگاه شیکاگو،
در یک پژوهش عکس هایی را حاوی احساسات مختلف انسان ها بودند به کارکنان کتابخانه دانشگاه نشان دادند.
کارمندانی که مقام بالاتری داشتن در درک احساسات عکس ها، بسیار ضعیف تر از کارکنان معمولی بودند.
دکتر اوبهی Obhi در آزمایشگاه عصب پژوهی خود در دانشگاه مک مستر کانادا با انجام یک پژوهش، نشان داد که:
چگونه قدرت باعث ضعف «حس همدردی» در افراد قدرتمند می شود.
او با استفاده از تحریک مغناطیسی مغز، فعالیت قسمتی از قشر مغز را که «سیستم آینه ای» نامیده می شود اندازه گیری کرد.
هنگامی که ما به فردی که گریه می کند نگاه می کنیم بی اختیار احساس گریه به ما دست می دهد.
و یا هنگامی که در دست فردی یک توپ پلاستیکی است
و آن را می فشرد ما هم بی اختیار چنین حرکتی را در دست خود حس می کنیم.
«سیستم آینه ای» در مغز مسئول این نوع رفتار ما هست.
این سیستم همچنین مسئول «حس همدردی» یا Empathy است .
وقتی ما فرد دردمندی را می بینیم و به نوعی همدردی می کنیم، این به علت فعالیت سیستم آینه ای مغز است .
دکتر اوبهی و همکارانش، از تعدادی دانشجو درخواست کردند
که به مدت چند روز فقط در مورد زمانی از زندگی شان که احساس قدرت می کردند مطلب بنویسند.
از تعدادی دیگر از دانشجو خواستند که در مورد زمانی از زندگی که فردی به آنها مسلط شده و آنها را ضعیف می پنداشته، بنویسند.
سپس فعالیت «سیستم آینه ای» در قشر مغز این دو گروه ارزیابی شد.
دانشجویانی که در باره قدرت خود نوشته بودند، به میزان قابل توجهی فعالیت کمتری در «سیستم آینه ای» از خود نشان دادند،
به عبارت دیگر «حس همدردی یا empathy» در آنها ضعیف تر شده بود.
مسلما این آزمایش کوتاه مدت باعث تغییر دائمی مغز نمی شود
ولی آگر پدیده «قدرتمداری» برای ماه ها و یا سال ها ادامه یابد، این تغییرات در مغز دائمی خواهد شد.
دکتر اوبهی و همکارانش، همان پروژه را تکرار کردند ولی این بار به دانشجویان راجع به «سیستم آینه ای» و تاثیر قدرت توضیح دادند.
با کمال تعجب نتیجه پژوهش هیچ تغییری نکرد و هم چنان حس همدردی در دانشجویانی که راجع به قدرت نوشته بودند، ضعیف ماند.
این پژوهش هم چنین نشان داد که موقعیت سیاسی و یا اجتماعی نیست که این تغییرات مغزی مربوط به قدرت را ایجاد می کند
(چون دانشجویان مورد پژوهش هیچ موقعیت اجتماعی برتری نداشتند)، بلکه قدرتمداری «حالتی ذهنی» است.
اوبهی معتقد است که این حالت در رییس جمهوران، رییس شرکت ها، هنرپیشه ها و حتی در خانواده هایی که یک همسر غالب است، دیده می شود.
دیوید اوئن Owen نورولوژیست انگلیسی که هم چنین عضوی از پارلمان انگلستان است،
در مقاله ای در مجله Brain، در سال ۲۰۰۹، نام «سندرم غرور Hubris» را بر روی علائم بیماری ناشی از قدرت گذاشته است .
به عقیده او برای جلوگیری از این سندرم باید افراد نزدیک به فرد قدرتمند،
به طور دائم تغییر رفتار، و عدم حس «همدردی» او را، به وی گوشزد کنند، و یا فرد صاحب قدرت باید هر از چند گاه از اریکه قدرت پایین آورده شود.
