روانشناسی سازمانیروانشناسی ورزشیمعرفی کتاب

فصل دوازدهم: پیوند با دیگران (رقابت طلبی و بازارهای جهانی)

فصل دوازدهم:
پیوند با دیگران (رقابت طلبی و بازارهای جهانی)

رقابت طلبی:



مهارت های روانی |  من از همان موقع که پسر بچه ای بیشتر نبودم، هیچ وقت دوست نداشتم از کسی شکست بخورم. شاید دلیل این مساله به تربیت گلاسکویی من برگردد، یا به خاطر ریشه های خانوادگی ام باشد که متعلق به طبقه کارگری هستم. رقیب و دشمن داشتن برای باشگاه های فوتبال چیز خوبی است، چون باعث می شود که باشگاه ها ترغیب به نشان دادن عملکرد بهتر شوند، اما فکر نمی کنم کشاندن دشمنی و رقابت طلبی به فضای واقعی سودی داشته باشد.


بازارهای جهانی:


هرچند که من هرگز مطالعه ای در زمینه اقتصادی نداشته ام، ولی به خاطر کار کردنم در عرصه فوتبال، تا حدودی چیزهایی در مورد اقتصاد یاد گرفتم. از راه رسیدن بازیکنان خارجی، چالش های جدیدی هم به همراه داشت. به این معنا که این فوتبالیستها در کشور بیگانه ای اسیر شده بودند که همه چیز از غذا گرفته تا آب و هوا و زبانش با کشور مبدا مادری شان فرق می کرد.


به نظر من گذشته از سد زبان، دیگر عاملی که باعث مشکلات عدیده ای برای بازیکنان خارجی می شود، مساله جا افتادن آنها در تیم است. پیوستن این افراد به باشگاه جای استقبال داشت و تکثر فرهنگی که به ارمغان می آورند موجب غنی شدن هرچه بیشتر می شد.

 

منبع: کتاب رهبری نوشته سرالکس فرگوسن است ترجمه هنگامه خدابنده این کتاب در ۱۳ فصل و ۳۷۶ صفحه به همت انتشارات الماس پارسیان در سال ۱۳۹۶ منتشر شده است.

تهیه و تنظیم مجید کرامتی مقدم  (کانال مهارتهای روانی)

 

توضیح تکمیلی و نقد (مجید کرامتی مقدم):


اساساً ورزش حرفه ای، نوعی مبارزه کردن است. در رشته های ورزشی مختلف کسانی موفق می شوند که حس رقابت طلبی سیری ناپذیری داشته باشند. به گونه ای که با یک یا دو پیروزی ارضا نشوند و با یکی دو بار شکست خوردن ناامید نشوند.


فرگوسن که در خانواده ای کارگری و نسبتاً فقیر و پر جمعیت بزرگ شده است، نمونه بارز فردی تلاشگر است که ناخواسته در خانه و بیرون از خانه دائم در حال رقابت و ثابت کردن خود بوده است.


شخصیتی خود ساخته و سرسخت که در بزرگسالی ثمره آن را به خوبی تجربه کرده است. می توانم به جرات ادعا کنم، سرگذشت مشابه اغلب افراد موفقی که می شناسیم این چنین است.


اما در مورد بازارهای جهانی باید اضافه کنم که در حال حاضر باشگاه های ورزشی به مثابه سازمان های چند ملیتی اند که باید از هر لحاظ آمادگی مواجهه با تضادهای فرهنگی را هم داشته باشند.


به عنوان مثال بازیکنان خارجی بغیر از مواردی که در بالا بدان اشاره شد هنگامی که به کشوری چون ایران وارد می شوند باید به مسائل دینی (مصرف مشروبات الکی، روابط شخصی و…) دقت کنند.


هرچند در ایران باشگاه ها و بازیکنان به دنبال مسائل مالی هستند تا مسائل فنی و فرهنگی، نمونه آن پرونده های انضباطی بازیکنان خارجی است و از طرف مقابل تبلیغات منفی بازیکنان خارجی که از کشور ایران دارند (مثال: خلف وعده های مالی!)


دقت کنید که طی این سالها هر ورزشکار و مربی خارجی که به ایران آمده ضمن شکایت به مراجع قانونی، کلی هم مسئولین ایرانی را به دروغ گویی متهم کرده است.


بر خلاف نظر فرگوسن نه تنها نتوانسته ایم باعث تکثر فرهنگی و بالا بردن پرستیژ کشورمان شویم، بلکه از همان چیزی هم که بودیم نزول کردیم.

 نقدی بر کتاب:رهبری/ الکس فرگوسن / فصل دوازدهم (نقد: مجید کرامتی مقدم)

مهارت‌های روانی | mentalskills

«مهارت‌های روانی» پایگاهی جامع و صمیمی برای رشد و توسعه فردی و اجتماعی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا