روانشناسی سازمانیروانشناسی ورزشیمعرفی کتاب

فصل هشتم: پیام سازی (صحبت کردن، نوشتن و پاسخگویی)

فصل هشتم:
پیام سازی (صحبت کردن، نوشتن و پاسخگویی)

صحبت کردن:


مهارت های روانی |  بعد از صاحب باشگاه، مهمترین دسته ای که من با آنها طرف بودم، تیم مربیگری بود که مجرای انتقال ایده های من به بازیکنان به حساب می آمدند. همیشه سعی می کردم تا صحبتهایی که با اعضای تیم انجام می دهم کوتاه و موثر باشد. برخی مربیان اوضاع را پیچیده تر از آن چیزی که هست، نشان می دهند.


برای من منطقی جلوه نمی کرد که هنگام مسابقه، مدام از گوشه زمین به بازیکنان دستور بدهم. اگر قرار باشد یک سرمربی موقع مسابقه به چنین روشی متوسل شود، پس باید گفت نقشه آن بازی را درست آماده نکرده یا آن را درست به بازیکنان انتقال نداده است و یا اینکه به بازیکنان اطمینان ندارد که بتوانند کارهای لازم را انجام بدهند.


نوشتن:


اولین کتابی که نوشتم (نوری در شمال) نام داشت و حاصل دوران سرمربیگری ام در تیم آبردین بود. محتوای کتاب بیشتر توصیف لحظه به لحظه دوران کاریم در آبردین را شامل می شد و آن را در شرف پیروزی ۱۹۸۵ تیم در لیگ نوشتم. کتابی که برای نوشتنش واقعاً وقت گذاشتم (مدیریت زندگی من) نام داشت که سال ۱۹۹۹ و بعد از پیروز شدن منچستر در جام های سه گانه بیرون آمد.


پاسخگویی:


نکته مهمی که باید به خاطر داشت این است که سوالاتی که روزنامه نگاران می پرسند لزوماً همیشه هم سوالات خودشان نیست، بلکه بیشتر اوقات موضوعاتی را مطرح می کنند که از طرف شخص دیگری پیشنهاد شده است. وقتی مدیر برنامه بخواهد نبرد قیمت دهی بر سر مشتری خودش راه بیندازد، خیلی راحت سوالی را در همین رابطه از دهان گزارشگری که باهم دوستی دارند، در کنفرانس خبری مطبوعاتی مطرح می کند و از مربیان می پرسند که آیا فلان بازیکن چشمتان را گرفته است!؟ قطع رابطه ۷ ساله ام با شبکه بی بی سی نیز به همین خاطر بود.

 

منبع: کتاب رهبری نوشته سرالکس فرگوسن است ترجمه هنگامه خدابنده این کتاب در ۱۳ فصل و ۳۷۶ صفحه به همت انتشارات الماس پارسیان در سال ۱۳۹۶ منتشر شده است.

تهیه و تنظیم مجید کرامتی مقدم  (کانال مهارتهای روانی)

 

توضیح تکمیلی و نقد (مجید کرامتی مقدم):


ارتباط کلامی مفید، مختصر و به موقع از سوی مربیان می تواند معجزه کند، چنانکه بازیکنان توان حداکثری خودشان را در تمرینات و مسابقات بگذارند. از طرفی صحبت کردن زیاد می تواند باعث کلافه شدن بازیکنان شود، مخصوصاً رده های سنی، چرا که بازخورد زیاد و ایراد گرفتن پیاپی افت عملکرد را در پی دارد.


در مورد نوشتن باید اضافه کنم که برخی مربیان ورزشی در بین وقتهای استراحت، بین دو نیمه بازی و روی نیمکت با کلی یادداشت به بازیکنان حمله ور می شود، جایی که تمرکز بازیکنان روی اجرای فعالیت و فشار روانی بازی است نه یادگیری مطالب عدیده ای که مربی از آنها می خواهد، از طرفی برای بازیکنان تداعی می شود که مربی به آنها و عملکردشان شک دارد یا اینکه مربی حتماً باید از روی نوشته توضیح دهد.


به عنوان یک اصل در یادگیری حرکتی بازخورد باید به موقع و به اندازه باشد در غیر این صورت جواب نمی دهد. پاسخگو بودن در برابر بالادستی امری واجب است که باید درست و دقیق ارائه شود و متقابلاً برای بازیکنان از جنس اقتدار و اعتماد باشد، اما نحوه پاسخگویی به رسانه ها خصوصاً هنگام شیطنت های خبرنگاران باید هوشمندانه باشد،

نزدیک شدن به آنها یعنی قالب کردن بازیکنان ضعیف به مربی و دور شدن از رسانه ها هم باعث حواشی و ضربه زدن به همه سازمان ورزشی خواهد شد، کاری که انحراف افکار عمومی، ریزش طرفداران، دور شدن اسپانسرها، عدم تمدید قرارداد بازیکنان با باشگاه، برهم زدن تمرکز و .. خواهد شد که در ایران به علت عدم شناخت و ریشه یابی این مسائل، با عنوان بدشانسی از آنها یاد می شود.


 نقدی بر کتاب:رهبری/ الکس فرگوسن / فصل هشتم (نقد: مجید کرامتی مقدم)

مهارت‌های روانی | mentalskills

«مهارت‌های روانی» پایگاهی جامع و صمیمی برای رشد و توسعه فردی و اجتماعی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا