روانشناسی ورزشیمعرفی کتاب

روانشناسی داوری در ورزش (قسمت سوم)

روان شناسی داوری در ورزش
(قسمت سوم)


مهارت های روانی |  نحوه برخورد با مربیان، بازیکنان و تماشاگران مستلزم توسعه مهارت‌های ارتباطی است. تعادل روحی وابسته به مهارت روانی آرام سازی می‌باشد. که این مهارت را می‌توان از طریق روش‌های آرامسازی مثل آرام سازی پیشرونده، کنترل نفس و خودگفتاری مثبت فرا گرفت.


هر داور باید یک برنامه قبل از مسابقه داشته که به بهترین وجه متناسب با شخصیت و رشته ورزشی او باشد. قضاوت عالی تصادفی نیست!

نوشته های مشابه


برنامه روانی قبل از بازی، نقش عمده‌ای را در عملکرد قضاوت ایفاء می‌کند. آمادگی ذهنی، تمرکز و اطمینان برای یک قضاوت خوب ضرورت دارند.


برنامه روانی باید در طول مسابقه، احساس آرامش، هوشیاری و کنترل را به همراه داشته باشد.
داوران کارآزموده از این نظر بر دیگر داوران کم تجربه برتری دارند که با تیم‌ها، حریفان، مربیان و شرایط بازی آشناتر هستند.


داوران مجرب از لحاظ روانی برتر هستند چرا که با سبک‌های بازی، رفتار تماشاگران و ویژگی‌های زمین یا محیط مسابقه شناخت کافی دارند.


لازم نیست که در رشته ورزشی خود قبلاً ورزشکار بوده باشید، اما اگر ورزشکار رشته ورزشی خود نبوده باشید، ممکن است که در درک کامل آن رشته ورزشی به مشکل بربخورید.

 

منبع: روانشناسی داوری، نوشته: روبرت اس. وینبرگ و پگی ا.ریچاردسون، ترجمه: دکتر سیروس چوبینه

تهیه و تنظیم مجید کرامتی مقدم  (کانال مهارتهای روانی)

نقدی بر کتاب روانشناسی داوری در ورزش (نقد: مجید کرامتی مقدم)

توضیح تکمیلی و نقد (مجید کرامتی مقدم):




اهمیت آمادگی روانی داور قبل از مسابقه در قضاوت کردن او خصوصاً دقایق ابتدایی بازی مشخص می‌شود.

میزان انگیختگی داور اگر از حد مجاز آن رشته ورزشی بیشتر باشد که شخص داور خود عاملی می‌شود برای پرخاش کلامی و فیزیکی در زمین و اگر پایین‌تر از حد مجاز باشد که با خونسردی بیش از حد و بی تفاوتی زیاد صدای اعتراض بازیکنان، مربیان یا تماشاگران را در خواهد آورد.


یک داور کار کشته به محض دریافت ابلاغ، نسبت به شرایط حاکم فلان ورزشگاه، تیم‌ها، بازیکنان و حتی شرایط جدول به برنامه ریزی ذهنی مشغول می‌شود و با آگاهی و تمرکز کامل برای قضاوت مسابقه وارد زمین یا محیط رقابت می‌شود.


اگر غیر از این باشد، نباید انتظار داشت که اوج عملکردش را نشان دهد و به نوعی دچار هرج و مرج ذهنی می‌شود که از سوتهای اشتباه، تردید در اعلام خطاها، رفتار سینوسی با بازیکنان و مربیان قابل مشاهده است.


داوران می‌توانند با تمرین، تمرکز و راهکارهایی که گفته شد، با اطمینان خاطر بیشتر مسابقات را قضاوت کنند و طی جریان بازی باعث نشوند که شرایط سختی برای خود و دیگر عوامل رویداد ورزشی رقم بخورد.


به گونه ای که نتیجه بازی از تقابل و تلاش بازیکنان و مهارت‌های فنی خودشان رقم بخورد تا اشتباهات داوری!

 نقدی بر کتاب: روان شناسی داوری/نوشته: روبرت اس. وینبرگ و پگی ا.ریچاردسون، ترجمه: دکتر سیروس چوبیه (قسمت سوم) نقد: مجید کرامتی مقدم

مهارت‌های روانی | mentalskills

«مهارت‌های روانی» پایگاهی جامع و صمیمی برای رشد و توسعه فردی و اجتماعی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا