موبايل و ارزش هاي اخلاقي
موبايل و ارزش هاي اخلاقي
مهارت های روانی | تصور کنید که ایمیلتان را باز می‌کنید و پیام دیوانه کننده‌ای را می‌بینید:
بحرانی جدی و اخلاقی، در خانه یا در محل کارتان، به وجود آمده و شما باید خیلی سریع تصمیم بگیرید. چه واکنشی نشان می‌دهید؟
قانون سفت و سخت «درست و غلط» را به کار می‌برید یا تصمیمی سود انگارانه می‌گیرید و به «آنچه به درد بخورد» عمل می‌کنید؟
شگفت‌آور است که پاسخ شما احتمالاً بسته به این خواهد بود که با گوشی هوشمند کار می‌کنید یا با کامپیوتر شخصی.
جملۀ قبل نتیجۀ تحقیقی است که به تازگی منتشر شده است و حاکی از این است که «احکام اخلاقیِ افراد منوط است به موقعیت دیجیتالی، که در آن با نوعی دوراهیِ اخلاقی مواجه می‌شوند».
در مجلۀ «کامپیوترز این هیومن بی‌هیویر»، تیم تحقیقی که آلبرت بارک‌دوران، روان‌شناس دانشگاه سیتی لندن، سرپرست آن بود سلسله آزمایش‌هایی را طراحی کرد که شواهد این نظریۀ شگفت‌انگیز را فراهم می‌کند.
با این همه، همان‌طور که این محققان خاطر نشان می‌کنند، «در کل، انتظار می‌رود که واکنش‌های پر عجله‌تر و به لحاظ زمانی فشرده‌تر با تصمیم‌های احساسی/شم‌محور همراه شوند».
به بیان دیگر، هنگامی که عجله می‌کنیم، به واکنش‌های شهودی‌مان اعتماد خواهیم کرد، و در مورد سؤال‌های اخلاقی چنین معنا می‌دهد که به یکسری از قواعد ابتدایی بازگردیم که در دوران کودکی یاد گرفته‌ایم.
موبايل و ارزش هاي اخلاقي
اما عجیب این است که بارک دوران و همکارانش یافتند مسئله آن زمانی نیست که اطلاعات پر دردسر از طریق گوشی به دست ما می‌رسد.
تحقیق آن‌ها دوراهیِ مشهور قطار را مطرح می‌کند که، در آن، فرد می‌بایست این تصمیم بسیار فوری را بگیرد که آدم چاقی را جلوی قطار بیندازد یا خیر، کاری که یک نفر را به کشتن می‌دهد، اما جان پنج نفر دیگر را نجات خواهد داد وگرنه قطار آن‌ها را زیر خواهد گرفت.
در یک آزمایش به ۹۴۵ آمریکایی، که به‌صورت آنلاین از آن‌ها سؤال پرسیده می‌شد، این دو راهی ارائه شد. نیمی از آن‌ها با کامپیوتر شخصی‌شان کار می‌کردند و در دست نیمی دیگر گوشی هوشمند بود.
محققان می‌گویند: «وقتی که آن‌ها با گوشی هوشمند کار می‌کردند، احتمال اینکه شرکت‌کنندگان آن فرد چاق را قربانی کنند، تا پنج مرد دیگر را نجات دهند، بیشتر از زمانی بود که با کامپیوتر این بازی را انجام می‌دادند.»
وقتی که این بازی را به طور پیاپی بازسازی کردند، جز در یک دور که وقت شرکت‌کنندگان برای تصمیم‌گیری حدی نداشت، این آزمایش‌ها همان نتیجه را تصحیح و تأیید کرد.
آن‌هایی که وقت بیشتری برای تعمق داشتند بسیار خوب بین یک تصمیم سود انگارانه و قانون اخلاقیِ «هیچ‌کس را تحت هیچ شرایطی نکُش» تمایز گذاشتند.
اما بارک دوران و همکارانش این نتیجه را گرفتند که، تحت فشار، برخی از موقعیت‌های دیجیتال مشخصاً گوشی‌های هوشمند می‌توانند باعث تصمیم‌گیری سود انگارانه شوند.
چرا باید چنین باشد؟ محققان می‌گویند استفاده از گوشی‌های هوشمند «تأثیر ظریفی» بر ما می‌گذارند که در آن «افراد تمرکزشان را به سمت کار ویژۀ اصلی محدود می‌سازند و سرنخ‌های مشخص را نادیده می‌گیرند یا کنار می‌گذارند».
با توجه به صفحۀ باریک تلفن و این واقعیت که احتمال دارد تلفن‌همراه در محیطی عمومی و آکنده از مزاحمت‌های بصری استفاده شود، کاربران ملزم شدند که بر صفحۀ گوشی تمرکز کنند.
این کار در شیوۀ تفکری غیر شخصی‌تر و انتزاعی‌تر نتیجه می‌دهد و به تفکری عقلانی‌تر و نه تفکری اخلاقاً سختگیر منجر می‌شود.
