مسئولیت پذیری فردی
مهارت های روانی | انسان های زیادی را اطرافم میشناسم که از شرایطی که دارند نا راضی هستند و گله مندانه از زمین و زمان شکایت می کنند و برای مشکلات کنونیشان همه را مقصر می پندارند جز خودشان را.
فرهنگ مسئولیت گریزی به ما اجازه میدهد از ژن ها تا اداره کنندگان بزرگ جهان را در سرنوشت خودمان دخیل بدانیم اما سهمی برای خودمان قائل نباشیم. حال آنکه واقعیت آن است که دستی جز دست ما سرنوشتمان را رقم نخواهد زد.
ویلیام گلسر روانشناس بزرگ آمریکایی بعد از ۱۵ سال فعالیت در ندامتگاه های آمریکایی و کار با بزهکاران به این نتیجه رسید که حتی اختلالات شخصیتی نیز نوعی بی مسئولیتی و واکنش جبرانی برای فرار از واقعیت موجود است.
وقتی قبول واقعیت با همه ی سختی هایش آنقدر به روان ما فشار می آورد که حاضریم خود را به هر خواب خرگوشی بزنیم اما درد بیداری و آگاهی را متحمل نشویم.
دوستان عزیز!
آگاهی و پذیرفتن واقعیت با همه ی ابعاد سیاه و سفیدش بزرگترین کاریست که یک انسان میتواند انجام دهد. چرا که در پس پذیرش آنچه که هست یک مسولیت پذیری فردی با هدف تلاش برای بهبود شرایط موجود نهفته است.
شرایطی که جز خود من کسی نمیتواند برای من ایجاد کند. این روزها انسانیت بیش از هر چیزی محتاج همین مسولیت پذیری فردی است که از مجموع آن امید می رود حال جهان بهبود یابد.
