بی اشتهایی و پر اشتهایی عصبی
بی اشتهایی عصبی:
مهارت های روانی | به علت افزایش ترشحات هورمونی در پی رژیم غذایی کم کالری است که موجب بروز مشکلات روانی برای ورزشکار (یا غیر ورزشکار) می‌شود. کسی که دچار این بیماری است، ممکن است مرتباً اقدام به تهوع عمدی، تنقیه و استفاده از مدرها کند. بی اشتهایی عصبی نشانه هایی از کاهش فعالیت سروتونین مشاهده شده است که گاهی به دیگر اختلالات روانی، مانند خشم و اندوه می انجامد.
ترس شدید از افزایش وزن یا بیش از حد چاق شدن، حتی زمانی که شخص کم تر از وزن مورد انتظار است. احساس نگرانی و اضطراب در مورد وزن، شکل یا اندازه کنونی بدن، با وجود آن که لاغر است، ادعا می‌کند که چاق است!
پراشتهایی عصبی:
یکی دیگر از عواقب کاهش وزنهای ناصحیح، پر اشتهایی عصبی است که در آن شخص هیچ کنترلی بر غذا خوردن خود ندارد و در فواصل زمانی کوتاه غذای زیادی مصرفی می‌کند. به این دسته افراد، گرسنه ناخوش می گویند. نشانه های پر اشتهایی: اشتهای بسیار برای خوردن مکرر غذا، نداشتن کنترل بر رفتار غذایی و مصرف زیاد غذا در هر وعده، استفاده منظم از استفراغ های عمدی، ملینها، مدرها، روزه داری و ورزش شدید به منظور جلوگیری از افزایش وزن، فکر کردن مداوم به شکل و اندازه بدن، دست کم میانگین دوبار پرخوری بی اندازه در هفته برای حداقل سه ماه!
معمولا بین ورزشکاران پراشتهایی عصبی نسبت به بی اشتهایی عصبی شایعتر است و نزدیک به ۲ تا ۳ درصد از آنها به این عارضه مبتلا هستند.
منبع: از کتاب کاهش وزن در رشته‌های ورزشی، تألیف: دکتر بهمن میرزایی و حمیدرضا قزلسفلو
تهیه و تنظیم مجید کرامتی مقدم (کانال مهارتهای روانی)
توضیح تکمیلی و نقد (مجید کرامتی مقدم):
با ورود تکنولوژی در همه ابعاد زندگی انسان معاصر مشکلات و بیماریهای متعددی گریبان بشر را گرفته است. انسان ذاتاً موجودی تنبل و میل به راحتی دارد، تمام دستاوردهای علمی خودش را جهت آسودگی اش به کار برده تا جایی که نیمی از جمعیت فعلی جهان به نوعی دچار یکی از بیماریهای روحی، جسمی و فقر حرکتی هستند.
تبلیغات رنگارنگ و دکانهای مجازی و واقعی، قرصها، برنامه های کاهش یا افزایش وزن، عملهای پرهزینه و خطرناک، همه و همه نشان از اهمیت این موضوع دارد.
کم و زیاد کردن وزن در زمان کوتاه نه تنها باعث اختلال در سیستم گوارش، سیستم ایمنی و هورمونی بدن می‌کند، در اکثر موارد برگشت سریع را به همراه دارد. مضاف بر اینکه اثرات روانی مثل تغییرات خلق و خو، ترس، کاهش عزت نفس و…. را هم برای شخص (خواه ورزشکار یا غیر ورزشکار) به همراه دارد.
در ماه های کرونایی که فقر حرکتی دامن همه اقشار را گرفته، کار در منزل، نرمشهای هرچند کوتاه اما منظم اثرات مثبتی را می‌تواند به همراه داشته باشد.
یادمان باشد قرار نیست همه ما استایل قهرمانان و صورت هنرپیشه ها را داشته باشیم، خودمان و اطرافیانمان را آزار ندهیم!
