نقدی بر عملکرد کاروان ایران در المپیک 2024 پاریس
به قلم دکتر مجید کرامتی مقدم
نقدی بر عملکرد کاروان ایران در المپیک 2024 پاریس
به قلم دکتر مجید کرامتی مقدم
مهارت های روانی | بزرگترین رویداد ورزشی دنیا، المپیک در حالی سیوسومین دوره خود را به میزبانی پاریس فرانسه برگزار می کند که از ۲۶ جولای ۲۰۲۴ (۵ مرداد ۱۴۰۳) تا ۱۱ آگوست ۲۰۲۴ (۲۱ مرداد ۱۴۰۳) و بازیهای پارالمپیک از ۲۸ آگوست ۲۰۲۴ (۷ شهریور ۱۴۰۳) آغاز و تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴ (۱۸ شهریور ۱۴۰۳) ادامه خواهند داشت. در بازیهای المپیک پاریس ۲۰۲۴ تعداد ۱۱۲۱۵ ورزشکار حضور دارند که از این تعداد ۵۷۱۲ ورزشکار مرد و ۵۵۰۳ ورزشکار زن خواهند بود.
ایران با ۴۰ ورزشکار (۲۹ نفر مرد و ۱۱ نفر زن) در ۱۳ رشته در این دوره از بازیهای المپیک حضور دارد. بیشترین تعداد سهمیه متعلق به کشتی با ۱۱ نفر است (کشتی آزاد 5 و کشتی فرهنگی 6 ورزشکار)، (قایقرانی ۵ ورزشکار)، (شمشیربازی ۴ ورزشکار)، (تیراندازی ۴ ورزشکار)، (تنیس روی میز ۳ ورزشکار)، (تکواندو ۴ ورزشکار)، (وزنهبرداری ۲ ورزشکار)، (دوومیدانی ۲ ورزشکار) و رشتههای ژیمناستیک، دوچرخهسواری، تیروکمان، شنا و سنگنوردی هر کدام با یک ورزشکار کمترین تعداد سهمیه را دارند.
تاسفآور این که بیشترین تعداد ورزشکاران در تیم پناهندگان را، ورزشکاران «ایرانی» تشکیل میدهند؛ از ۳۷ ورزشکار پناهندهای که از ۱۱ کشور مختلف بهعنوان پناهنده در رقابتهای المپیک ۲۰۲۴ شرکت کردهاند، ۱۴ ورزشکار ایرانی هستند. به این آمار ورزشکاران پناهنده شده ایرانی که نتوانسته اند سهمیه المپیک بگیرند یا رشته المپیکی ندارد را هم می توان اضافه کرد که واقعا نگران کننده است.
8 سال پیش مقاله ای را تحت عنوان: روانشناس ورزشي؛ حلقه مفقوده كاروان ايران در المپيك در پایگاه خبری یافته منتشر کردم (اینجا) با نگاهی اجمالی متوجه شدم همه مسائل ریز و درشت دو دوره پیش کاروان ایران این دوره هم متاسفانه عیناً تکرار شده شده است. از طراحی لباس گرفته تا نفرات اعزامی کنار ورزشکاران، نبود یا کمبود مربیان تخصصی تغذیه، ماسور و روانشناسی ورزشی، اعتراضات به داوری، اسکان و…. را می توان نام برد. که البته مصاحبه های ناشیانه برخی ورزشکاران و مسئولین فدراسیون را هم باید به لیست بالا اضافه کرد.
در مورد اهمیت طراحی لباس کاروان های ورزشی در المپیک به همین بسنده کنم که لباس زیبای کاروان کشور مغولستان به حدی مورد اقبال مردم دنیا قرار گرفته که در موتورهای جستجوگر و پلتفرم های موبایلی به رده اول کشور مغولستان تبدیل شده (به جای کلمه چنگیز و چنگیز خان مغول) این تغییر و نگاه جهانی به فرهنگ یک ملت تنها به واسطه طراحی درست با نمادهای فرهنگی یک کشور محقق شده است. در این مدت افراد زیادی با نرم افزارهای هوش مصنوعی ده ها لباس زیبای ایرانی طراحی و منتشر کرده اند که نشان از ایده های بسیار زیاد تاریخی فرهنگی در طراحی لباس پیش روی متولیان امر بوده و هست. اما این که چرا نخواسته یا نتوانسته اند هنر بیشتری به خرج بدهند را باید پاسخگو باشند. تا زمانی که افراد بی اطلاع و غیر ورزشی برای ورزش این مملکت تصمیم گیری می کنند؛ همین اتفاقات بارها و بارها تکرار خواهد شد.
از طرفی گلایه برخی ورزشکاران را هم باید دید و شنید. به عنوان مثال؛ مصاحبه حسن تفتیان دونده صد متر کاروان ایران که از عدم حمایت فدراسیون گلایه مند بود که اردوهای آماده سازی خود را با هزینه شخصی انجام داده و یا این که برای طراحی لباس از ایشان به عنوان نماینده سه دوره ایران در المپیک یا دیگر ورزشکاران حاضر در المپیک اصلا سوالی نپرسیده اند.
وقتی به رشته مادر دو و میدانی (به خصوص دو صد متر پر بیننده ترین رشته المپیک و رکن اول شعار المپیک؛ سریع ترین، بلندترین و قوی ترین) و نماینده سه دوره اخیر ایران در المپیک این چنین بی مهری دیده می شود، نباید از دیگر رشته ها انتظار بیشتری داشت. چند سال پیش از عملکرد سلطانی فر وزیر ورزش انتقاد می شد که فقط شان وزارت (وزیر، معاون و مسئول روابط عمومی سازمان) به کری خوانی، حمایت و طرفداری یک تیم فوتبال خلاصه شده و کاروان ایران در المپیک رها شده و به دیگر رشته های ورزشی اهمیتی داده نمی شود؛ در حالی که دوران وزارت دکتر سجادی و دکتر هاشمی هم تفاوت چندانی نکرده است و احتمالاً در آینده هم تفاوتی نخواهد کرد!
می توان گفت تا وقتی که نگاه بلند مدت، کارشناسی شده و دلسوزانه ای به رشته های ورزشی به ویژه رشته های المپیکی نشود؛ همین آش است و همین کاسه! بجای دنبال مقصر گشتن و زمین و زمان را مقصر دانستن باید از رویه اشتباه گذشته درس گرفت.
هر زمان به زیرساخت های ورزشی، روش های نوین علمی روز دنیا، رده های سنی، بهره گرفتن از مربیان نامدار جهان و استفاده از افراد شایسته بدور از حزب و جناح و سفارش در بدنه وزارت، کمیته ملی المپیک و فدراسیون ها اهمیت داده شود، می توان به پیشرفت ورزش ایران امیدوار بود.
